Jest to II wydanie, rozszerzone i uzupełnione, książki, która po raz pierwszy ukazała się w 1999 roku, autorstwa jednego z najwybitniejszych twórców “polskiej szkoły dokumentu”, Kazimierza Karabasza. „Odczytać czas” to nie tylko obowiązkowa pozycja dla dokumentalistów, ale również dla wszystkich miłośników sztuki filmowej.
Karabasz wiele uwagi w tej publikacji poświęca samej pracy przy realizacji dokumentu, a zwłaszcza – współpracy z bohaterem filmu, opartej na szczerych i otwartych stosunkach. Często zaznacza, że tylko w klimacie wyczuwalnej przez bohatera przychylności i otwartości możemy mieć nadzieję, że (nieznający nas właściwie) człowiek wyjdzie nam naprzeciw…. Przemyślenia Karabasza na temat filmu dokumentalnego wykraczają jednak poza granice wyznaczone przez uprawiany gatunek i kierują się ku bardziej uniwersalnej problematyce, jaką jest twórczość filmowa w ogóle. Reżyser – a w tym wypadku również teoretyk – wzbogaca swój wywód uwagami innych twórców filmowych, ale także dramatopisarzy, poetów, kompozytorów, malarzy. Czasem jest to kilka zdań, a czasem kilka akapitów – jednakże mających spore znaczenie dla Karabasza i dopełniających jego własne refleksje.